Hz. Ömer arkadaşlariyla sohbet ederken,
huzura üç genç girerler.
Derler ki :
-"Ey halife, bu aramizdaki arkadaş bizim
babamizi öldürdü. Ne gerekiyorsa lütfen yerine
getirin." Bu söz üzerine Hz.Ömer suçlanan gence
dönerek :
- Söyledikleri doğru mu diye sorar , Suçlanan
genç der ki :
-Evet doğru.
Bu söz üzerine Hz Ömer;
-Anlat bakalim nasil oldu diye sorar:
Bunun üzerine genç anlatmaya başlar, der ki :
-"Ben bulundugum kasabada hali vakti yerinde
olan bir insanim ailemle beraber gezmeye
çiktik, kader bizi arkadaslarin bulundugu yere
getirdi.
Afedersiniz hayvanlarimin arasinda bir
güzel atim var ki dönen bir defa daha bakiyor,
hayvana ne yaptiysam bu arkadaslarin bahçesinden
meyva koparmasina engel olamadim, arkadaslarin
babasi içerden hisimla çikti ,atima bir taş,
atti atim oracikta öldü. Nefsime bu durum agir
geldi, ben de bir tas attim, babasi öldü.
Kaçmak istedim fakat arkadaslar beni yakaladi,
durum bundan ibaret" dedi.
Bu söz üzerine Hz Ömer:
-"Söyleyecek bir sey yok, bu suçun cezasi
idam.Madem suçunu da kabul ettin" dedi.
Bu sözden sonra delikanli söz alarak
-"Efendim bir özrüm var" diyerek konusmaya
basladi
- "Ben memleketinde zengin bir insanim, babam
rahmetli olmadan bana epey bir altin birakti.
Gelirken kardesim küçük oldugu için saklamak
zorunda kaldim. Simdi siz bu cezayi infaz
ederseniz yetimin hakkini zayi ettiginiz için
Allah(cc) indinde sorumlu olursunuz, bana üç gün
izin verirseniz ben emaneti kardesime teslim
eder gelirim, bu üç gün içinde yerime birini
bulurum" der.
Hz. Ömer dayanamaz der ki :
-"Bu topluluga yabanci birisin, senin yerine
kim kalir ki?!"
Sözün burasinda genç adam ortama bir göz atar,
der ki:
- "Bu zat benim yerime kalir." O zat Hz.
Peygamber Efendimizin (sav) en iyi
arkadaşarindan daha yaşarken cennetle
müjdelenen Amr Ibni As' dan başkasi değildir.
Hz.Ömer Amr'a dönerek,
- "Ey Amr, delikanliyi duydun" der.
O yüce sahabi
-"Evet, ben kefilim" der ve genç adam serbest
birakilir.
Üçüncü günün sonunda vakit dolmak üzere ama
gençten bir haber yoktur. Medine'nin ileri
gelenleri Hz. Ömer'e çikarak genc'in
gelmeyecegi, dolayisiyla Amr Ibni As'a
verilecek idam yerine maktülün diyetini vermeyi
teklif ederler, fakat gençler razi olmaz ve
"babamizin kani yerde kalsin istemiyoruz"
derler.
Hz. Ömer kendinden beklenen cevabi verir der ki:
"Bu kefil babam olsa farketmez cezayi infaz
ederim."
Hz Amr Ibni As ise tam bir teslimiyet
içerisinde der ki :
-"Biz de sözümün arkasindayiz. "
Bu arada kalabalikta bir dalgalanma olur ve
insanlarin arasindan genç görünür. Hz. Ömer
gence dönerek derki evladim gelmeme gibi önemli
bir nedenin vardi neden geldin?" Genç vakurla
basini kaldirir ve (günümüz insani için pek de
önemli olmayan)
"AHDE VEFASIZLIK ETTI" demeyesiniz diye geldim
der.
Hz.Ömer basini bu defa çevirir ve Amr Ibni As'a
der ki :
-"Ey Amr, sen bu delikanliyi tanimiyorsun nasil
oldu onun yerine kefil oldun".
Amr Ibni As Allah kendisinden ebediyyen razi
olsun, vakurla kanimizi donduracak bir cevap
verir,
-"Bu kadar insanin içerisinden beni seçti.
"INSANLIK ÖLDÜ "dedirtmemek için kabul ettim"
der.
Sira gençlere gelir, derler ki :
-"Biz bu davadan vazgeçiyoruz. "
Bu sözün üzerine Hz Ömer :
-"Ne oldu, biraz evvel "babamizin kani yerde
kalmasin" diyordunuz ne oldu da vaz
geçiyorsunuz? " der.
Gençlerin cevabi da dehsetlidir :
-"MERHAMETLI INSAN KALMADI" DEMEYESINIZ DIYE
|
